[1] ابن سینا، حسین بن عبدالله، (1404 ق)، الشفاء (المنطق)، ج 4، قم ، مکتبة آیة الله المرعشى.
[2] احسایی، شیخ احمد، (1278 ق)، شرح کتاب المشاعر، تبریز، چاپ سنگی.
[3] احمدی، احمد، (1384)، «اصالت وجود یا ماهیت: خلط شناختشناسی و هستیشناسی»، فصلنامۀ علمی- پژوهشی دانشگاه قم، سال هفتم، شمارۀ دوم.
[4] ارسطو، (1980 م)، منطق، تحقیق و تصحیح عبدالرحمن بدوی، بیروت، دارالقلم.
[5] آشتیانی، سید جلال الدین، (1363)، منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران، قم، انتشارات تبلیغات اسلامی.
[6] تهرانی، جواد، (1369)، عارف و صوفی چه میگویند؟، تهران، بنیاد بعثت.
[7] جوادی آملی، عبدالله، (1375)، رحیق مختوم شرح حکمت متعالیه، قم، مرکز نشر اسراء.
[8] رازى، قطب الدین، ( بی تا)، شرح مطالع الانوار فى المنطق، ج 1 ، قم، انتشارات کتبى نجفى.
[9] سبزوارى، ملاهادی، (1379- 1369)، شرح المنظومة، ج 5، چاپ اول، تهران، نشر ناب.
[10] سهروردی، شهابالدین، (1375 ش) مجموعه مصنفات شیخ اشراق،ج 4، چاپ دوم، تهران، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگى.
[11] شیرازی، محمد بن ابراهیم (ملاصدرا)، (1981 م) الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیةالاربعة، ج 9، چاپ سوم، بیروت، دار احیاء التراث.
[12] شیرازی، محمد بن ابراهیم (ملاصدرا)، (1363) مفاتیح الغیب،ج 1، چاپ اول، تهران، مؤسسۀ تحقیقات فرهنگى.
[13] شیرازی، محمد بن ابراهیم (ملاصدرا). (1363 المشاعر،ج 1، چاپ دوم، تهران،کتابخانۀ طهوری.
[14] شیرازی، محمد بن ابراهیم (ملاصدرا)، (1360 ش) الشواهد الربوبیة فى المناهج السلوکیة،ج 1، چاپ دوم، مشهد، المرکز الجامعى للنشر.
[15] شیرازی، محمد بن ابراهیم (ملاصدرا)، ( بی تا)، الحاشیة على الهیات الشفاء،ج 1، انتشارات بیدار.
[16] طباطبایی، سید محمد حسین، (بی تا)، نهایة الحکمة، قم، مؤسسۀ النشر الاسلامی.
[17] فیاضی، غلامرضا، (1388)، هستی و چیستی در مکتب صدرایی، تحقیق و نگارش حسینعلی شیدان شید، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[18] کربن، هانری، (1381)، مقدمه بر المشاعر ملاصدرا، همراه با ترجمه و پیشگفتار کریم مجتهدی، تهران، بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
[19] مصباح یزدی، محمد تقی، (1388.)، مجموعه آثار (27 جلدی)، تهران، انتشارات صدرا.
)
