[1] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، ( 1404ق)، الشفاء، الطبیعیات، ج ۱، قم، مکتبۀ آیه الله مرعشی.
[2] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، ( 1363)، المبدأ و المعاد، تهران، مؤسسۀ مطالعات اسلامی.
[3] پورنامداریان، تقی، (1368)، رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
[4] پورنامداریان، تقی، (1390)، عقل سرخ، تهران، سخن.
[5] سهروردی، شهاب الدین یحیی، (1385)، المشارع و المطارحات، ترجمۀ صدر الدین طاهری، تهران، نشر مجلس شورای اسلامی.
[6] سهروردی، شهاب الدین یحیی، (1363)، سه رساله از شیخ اشراق، انتشارات اسلامی لاهور.
[7] سهروردی، شهاب الدین یحیی، (1377)، قصههای شیخ اشراق، جعفر مدرس صادقی ، تهران، نشر مرکز.
[8] سهروردی، شهاب الدین یحیی، (1375 الف)، مجموعه مصنفات، ج 1 و 2 ، تهران، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
[9] سهروردی، شهاب الدین یحیی، (1375 ب)، مجموعه مصنفات، ج3، تهران، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
[10] سهروردی، شهاب الدین یحیی، (1357)، شرح حکمه الاشراق، جعفر سجادی، تهران، دانشگاه تهران.
[11] شهرزوری، شمس الدین محمد، (1380)، شرح حکمه الاشراق، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
[12] غزالی، ابوحامد محمد، (1338)، اعترافات (ترجمۀ المنقذ من الضلال)، ترجمۀ: زین الدین کیائی نژاد، بی جا.
[13] قطب الدین شیرازی، محمود بن مسعود، (1383)، شرح حکمه الاشراق، عبدالله نورانی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
[14] کربن، هانری، (1382)، روابط حکمت اشراق و ایران باستان، ترجمۀ ع. روح بخشان، تهران، اساطیر.
[15] کربن، هانری، (1371)، آفاق تفکر معنوی در اسلام ایرانی، داریوش شایگان، ترجمۀ باقر پرهام، آگاه.
[16] کربن، هانری، (1378)، مدینههای تمثیلی، ترجمه سعید امیر ارجمند، مجلۀ تحقیقات اسلامی، شمارۀ 1و2.
[17] معین، محمد، (1384)، فرهنگ معین، ج2، تهران، امیرکبیر.
[18] یزدان پناه، یدالله، (1389)، حکمت اشراق، تهران، سمت.
)