نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار دانشگاه محقق اردبیلی، گروه زبان و ادبیات فارسی
2 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The articulation of Ibn Arabi’s school in 7th century made a huge revolution in bases of theoretical Gnosticism. Ibn Arabi's ontological worldview is based on 'God' and 'human'. The interpreters of Ibn Arabi's theories played a main role in developing his thoughts. The scholars like 'Sheikh Mahmood Shabestari', in parallel with practical Gnosticism, tried to develop Ibn Arabi's doctrines. The present study is an attempt to investigate the reflection of Ibn Arabi's ontological worldview in 'Golshane Raz' Masnavi with analytic-descriptive approach orienting three main axes: 'theology', religious anthropology', and 'individual unity of being'. The results of the research indicate that in Shabestari's thought, the manifestation has important place in self disclosure of the being. The relationship between God and existence is the same as relationship between manifest and manifestation. Among all theophanies in both worlds, "The perfect human" is the mirror of all God's names, a universe prescription, and "comprehensive detailing word". Sheikh Mahmood like Ibn Arabi considers Mohammadi’s truth as the first manifest truth, origin of universe appearance, reflection of God's beauty, final point of the saints, and manifestation of perfect human and his appearance reveals all God's truth and secrets. He believes that the knowledge of perfect human facilitates achieving to the higher levels of mystical knowledge, and knowledge of being makes Knowledge of God relying on thought of oneness of being and intuition; but intrinsic priority and posteriority between God and His manifestations and individuations, God's absolutism, and limitations of individuations make it impossible to know oneness being.
کلیدواژه‌ها [English]
- آشتیانی، سیدجلال الدین (1370)، شرح مقدّمه قیصری بر فصوصالحکم، چاپ سوم، تهران، امیرکبیر.
- ابن عربی، محیالدین (بیتا)، الفتوحات المکیه، (چهار جلدی) بیروت، دار صادر.
------- (1400ﻫ ق)، فصوصالحکم، التعلیقات علیه به قلم ابوالعلاء عفیفی، الطبعة الثانیه، بیروت، دارالکتب العربی.
------- (1420ﻫ ق)، الفتوحات‌المکیه، 9 جلدی، به تحقیق: احمد شمس‌الدین، بیروت، دارالکتبالعلمیه.
- العطّاس، سیّد محمّد نقیب، (1375)، مراتب و درجات وجود، ترجمه: سیّدجلالالدین مجتبوی، تهران، مؤسّسة مطالعات اسلامی دانشگاه تهران- ایران و مؤسّسة بینالمللی اندیشه و تمدّن اسلامی کوالالامپور- مالزی.
- توشیهیکو، ایزوتسو، (1385)، مفاتیحالفصوص محیالدین ابن عربی (بررسی مفاهیم کلیدی فصوصالحکم)، ترجمه و تحقیق: حسین مریدی، کرمانشاه، دانشگاه رازی.
- جندی، مؤیدالدین، (1361)، شرح فصوصالحکم، مشهد، چاپ جلالالدین آشتیانی.
- چیتیک، ویلیام، (1390)، طریق عرفانی معرفت از دیدگاه ابنعربی، ترجمه مهدی نجفیافرا، چاپ دوم، تهران، جامی.
- حکمت، نصرالله (1389)، متافیزیک خیال در گلشن راز شبستری، چاپ دوم، تهران، مؤسسة تألیف، ترجمه و نشر هنری «متن».
- خوارزمی، تاج الدین حسین بن حسن خوارزمی (1368)، شرح فصوصالحکم شیخ محی الدین بن عربی، به اهتمام: نجیب مایل هروی، ج 1، چاپ دوم، تهران: مولی.
- شبستری، محمود (1386)، گلشن راز، مقدّمه و تصحیح: کاظم محمدی، کرج، انتشارات نجم کبری.
- عراقی، فخرالدّین (1384)،لمعات، مقدّمه و تصحیح: محمّد خواجوی، تهران، مولی.
- قشیری، ابوالقاسم (1388)، ترجمة رسالة قشیریه، ترجمه: ابوعلی حسنبن احمد عثمانی، با تصحیحات و استدراکات: بدیعالزمان فروزانفر، تهران، علمی و فرهنگی.
- قیصری، داوودبن محمود (1299ق)، شرح فصوصالحکم، تهران.
-------- (1416ق)، خصـوصالکلم فی معانی‌الفصوصالحکم، قم.
- کاشانی، عبدالرّزاق (1381)، اصطلاحات الصوفیة، تصحیح و مقدّمه و تعلیقات: مجید هادیزاده، تهران، حکمت.
- کاشانی، عزّالدین محمّد (1321ق)، شرح فصوصالحکم، مصر.
- کبیر، یحیی (1388)، بنیاد عرفان برتر، قم، بوستان کتاب.
- لاهیجی، شمس‌الدین (1383)، مفاتیح‌الإعجاز فی شرح گلشن راز، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: محمدرضا برزگرخالقی، عفت کرباسی، چاپ نهم، تهران، زوّار.
- لویزن، لئونارد (1379)، فراسوی کفر و ایمان، ترجمه: مجدالدین کیوانی، چاپ سوم، تهران، مرکز.
- مجلسی، علامهمحمّدباقر (1403 ق.)، بحارالانوار ، (110 جلدی)، جلد 5 و 71، بیروت، داراحیاء التراثالعربی.
- مظاهری، عبدالرضا (1391)، اشاراتی عرفانی، تهران، انتشارات علم.
- میبدی، ابوالفضل رشیدالدین (1344)، کشف‌الاسرار و عدة‌الابرار، به کوشش: علیاصغر حکمت، تهران، امیرکبیر.
)